Waar komt de verwarring tussen termen vandaan? In veel gevallen zal de persoon die een schroef van dit type specificeert de termen zelftappende schroef (of "zelftapper") verwisselen met zelfborende schroef, maar een schroef is slechts een zelfborende schroef wanneer deze zelf boort gat.

Zelftappende schroef in zonne-montagesysteem , hetzij in L-voet, tegelhaak of trapeziumvormige dakhaak, er is de zelftappende schroef.

Zelftappende schroeven boren hun eigen kleine tunnels door precieze schroefdraad te snijden wanneer ze in metaal worden geschroefd.

Hoe de zelftappende schroef te boren?

Je gebruikt zelftappende schroeven, het is handig, maar niet verplicht, om een ​​geleidegat door het materiaal te boren. Dit zorgt ervoor dat de schroef er gemakkelijk in gaat en correct wordt gepositioneerd. Zorg ervoor dat u een kleinere boor gebruikt dan de zelftappende schroef zelf wanneer u het geleidegat boort. Anders, als het gat te groot is, hebben de schroefdraad niets om aan te bevestigen. Plaats vervolgens de schroef recht en schroef deze vast met een platte of kruiskopschroevendraaier (afhankelijk van de schroefkop). Als de schroef er scheef in gaat, kan de kop strippen. Draai vervolgens de schroef vast totdat deze niet meer gemakkelijk draait. Zorg ervoor dat u de schroef niet te vast aandraait, omdat hierdoor de schroefdraad kan strippen.

Zelftappende schroeven worden geleverd met een scherpe, doordringende punt of een platte, stompe punt. De schroeven met scherpe punt zijn ontworpen om hun eigen gat te boren in zachtere materialen zoals hout en plastic, zodat ze geen geleidegat nodig hebben. Het voordeel van de platkopschroef is dat deze niet vast komt te zitten in het materiaal en afbreekt. Wanneer u in harder materiaal zoals plaatwerk boort, moet u vooraf een geleidegat boren. Voor dikker metaal kan het zijn dat er meer dan één schroef nodig is om door het oppervlak te boren.